حسرت ( سرکار خانم لیلا صفایی )

کرکس های نفرت

بر فراز ویرانه های دل پرواز می کنند

و کفتار های خشم

آخرین لاشه ی خاطرات بر جای مانده از تو را

با حرص تمام از هم می درند

و من

ناباورانه نظاره گر این ویرانیم

کدامین ورد افسانه ی ما را افسون کرد

و پر وبال ققنوس آرزوهایمان را به آتش کشید

.

.

.

روحم زانو زده بر مزار کودک احساسم

و تلخ می گرید

چه پاک

در بستر عشق

آبستن شدیم کودک احساسمان را

ولی افسوس...

شعر "حسرت" از دفتر شعر "معصومانه" شاعر "لیلا صفائی"