خانه عشق

 

تقدیم به میلاد و مهسا

خانه ای ساخته اند بر بلندای عشق

مهتاب نور میریزد در فانوسشان

شبشان نقره ای

ستاره می درخشد

گه گاهی جیرجیرک

می نوازد تنهایی

هراسان می شوند

فریاد می زنم : خاموش 

نگاه میکنند بهم-می خندند-می بوسند

عشق می طپد-عطر می پیچد- مهتاب می رقصد

و عاشقان سوار بر ابر

دست در دست هم - چشم در چشم هم

چه پیوندیست میان نگاهشان

صداقت موج می خورد در صدایشان

چه زیباست این شب که می رود آرام...

خواب می شود میهمانشان 

آفتاب زنگ صبح را می زند

خروس می خواند

آنها خسته اندـ عشق آرام می خنددو

زیر لب می خواند:

لا لا لالایی لا لا لالایی... 

شعر "خانه عشق" از دفتر شعر "پرواز" شاعر "علیرضا تقی زاده ثمر"